My besties,
my sweathearts, my sisters well what can I say more? De drie meiden die ik never nooit uit mijn leven wil
hebben zijn Shahiena, Ecrin en Nishti.
Zij komen tien dagen
gekte brengen in Murcia zonder de data of het vliegveld even met mij te
bespreken. De twee dichtbij zijnde
airports zijn: Alicante en Murcia-San Javier airport. Alicante is goed
bereikbaar met het openbaar vervoer, maar San Javier is een ander verhaal. Met
een directe bus ben je al snel binnen een uur op Alicante airport. Voor San
Javier neem je eerst een uur de bus en daarna nog een taxti voor een rit van
ongeveer een kwartier. Al snel gaf ik het Airport de naam ´AIRPORT MIERDA´,
mierda betekent shit is het Spaans.
“Als je vriendinnen geen
data met je afspreken dan komen ze misschien wel een beetje ongelegen. Jah, dat
was dus het geval, midden in de tentamenweek plannen zij om naar mij te komen.
Het maakt niet uit, we will make it work.
Het is acht uur en jaah,
´bzzzz, bzzzz´, shit het is alweer tijd om op te staan. Vandaag is de dag dat
mijn schatjes komen. Hoe vroeg het ook is ik ben verplicht om op te staan want
er staat genoeg op de planning voor vandaag. Leren, koken, de was doen,
schoonmaken en yes the most important thing of all: mijn vriendinnen ophalen
van ´Airport Mierda´. Mijn Zuid- Koreaanse vriendin Yaejin ging met mij mee om
de meiden op te halen, want haar vriendin is ook niet slim geweest en heeft een
vlucht geboekt vanuit het Airport van Murcia. Op weg naar een reis van 1,5 uur
JIPPIE -__-´´
Na een uur in de bus
worden wij ´gedumpt´ bij de bushalte ´San Javier´. Ik dacht dat ik meteen een
rijtje met taxi´s zou zien, maar nee. We zijn ´in the middle of nowhere´ beland
en er is nergens een taxi te bekennen. Yes, daar zie ik iemand aanlopen en die
bedonder ik dan ook met een aantal vragen over hoe we bij het airport kunnen
komen. Van de een krijgen we te horen dat we twintig minuten moeten lopen om
een taxti te nemen en van de andere krijgen we weer te horen dat er nergens een
taxi te nemen is. Nou van dat laatste is geen twijfel mogelijk. Derde
slachtoffer van mijn vragen is een sympathieke man die ons heel graag wilt
helpen. Dat doet hij dan ook met plezier, want hij belt meteen een taxi voor
ons. That´s what I call a hero!
Jippie! Over tien
minuutjes komt de taxi en dan word ik herenigd met mijn meiden. Zenuwachtig ben
ik zeker en mijn adrenaline om ze kapot te knuffelen giert door mijn lijf.
Eenmaal op het airport loop ik meteen naar het bord toe om te kijken hoelang
het nog duurt voordat ze komen. Over ongeveer een halfuurtje komen ze.
HAPPYYYYYY!
Wat doe je als je dan
niks te doen hebt: gewoon foto´s maken dan maar van ‘Airport Mierda’. Een paar
selfies daarbij ontbreken er natuurlijk niet aan. Zo vliegt de tijd voorbij en
jawel de vlucht van Eindhoven naar
Murcia is geland.
‘’Oké, ik ga alvast
klaarstaan om ze aan te vallen met mijn knuffels en kusjes. Vol zenuwen sta ik
elk persoon aan te staren die uit het poortje komt. Ik zie een fel roze jasje,
mooie lange haren en ik hoor een hoop gekakel. Dat moeten hun wel zijn.
JAAAAAAAAAAH ze zijn er. Andere mensen die op het airport waren, bestonden even
niet meer voor mij en ik vlieg mijn vriendinnen een voor een aan. Zo, wat ben
ik toch blij om ze weer te zien. Mijn bigsmile is ook echt niet meer van mijn
gezicht te halen. Op naar Murcia en nieuwe avonturen dan maar!´´
Geen opmerkingen:
Een reactie posten